Niebawem miną dwa lata, jak świat usłyszał o nowym wirusie SARS-CoV-2, który wywołał pandemię i w ogromnym stopniu zmienił życie każdego z nas. Tak ważne zjawisko nie mogło pozostać bez wpływu na język – utworzyliśmy (lub odświeżyliśmy) co najmniej kilkadziesiąt słów, które w jakiś sposób odnoszą się do koronawirusa... czytaj dalej
Po świętach pozostają miłe wspomnienia, a czasem też trochę gryzie sumienie... Święta nierozerwalnie wiążą się bowiem z jedzeniem, niekiedy nazbyt obfitym. Warto więc przejść na dietę pudełkową bądź zastanowić się nad zmianą trybu życia, by być bardziej fit. czytaj dalej
Niemal wszyscy korzystamy z mediów społecznościowych – czytamy posty, czasami je komentujemy, a zwykle tylko zostawiamy pod nimi lajki. Nie każdy jednak zapewne wie, że klikając znaczek z kciukiem uniesionym w górę, staje się polubownikiem. Jest więc jak Molierowski pan Jourdain, który nie wie, że mówi prozą… czytaj dalej
Nawet niezbyt wnikliwy obserwator memów internetowych (memów rozumianych jako zabawne obrazki z podpisami, nie zaś jako najmniejsze jednostki informacji kulturowej) mógł zauważyć, że naszym życiem zawładnęły pieseły, koteły, chomikeły i inne zwierzęta... czytaj dalej
W II i III dekadzie XXI wieku zawrotną karierę robi cząstka pato-. „Wycięliśmy” ją z patologii (tak jak „wycięliśmy” narko- z narkomanii, porno- z pornografii czy euro- z Europy) i dołączamy do różnych wyrazów, by wskazać, że to, co one oznaczają, jest w jakiś sposób patologiczne... czytaj dalej
Pienądze, bilon, monety czy papierek – kiedy to było? Kaska, sałata, kapucha – to też już przeszłość. Teraz rządzi ziko. Masz parę ziko, jesteś ktoś na dzielni. Pożyczysz ze 25 ziko? czytaj dalej
Cicho, sza! Proszę nikomu nie mówić, że pojawi się dzisiaj marysia. Ta pisana przez małe „m”, czyli… hmm… A oprócz marysi – madzia, hania, gienia, poldek, renia… oraz adasie. O co chodzi? Wiadomix, że nie o ludzi! Lecz o rzeczy – i to z różnych parafii. czytaj dalej
Po cholerę toto żyje? Trudno powiedzieć, czy ma szyję, a bez szyi komu się przyda? Pachnie toto jak dno beczki, jakieś nóżki, jakieś kropeczki – ohyda. Człowiek zajęty niesłychanie, a toto proszę, lezie po ścianie i rozprasza uwagę człowieka; bo człowiek chciałby się skoncentrować, a ot, bożą krówkę obserwować musi, a czas ucieka. (K.I. Gałczyński, […] czytaj dalej
Jak robić – to wiadomo, że człowiek. Bo człowiek idzie do roboty i bierze się do roboty, i w ogóle robi różne rzeczy. No, może jeszcze robot czasami próbuje człowieka naśladować, ale to dlatego, że tak go zaprogramowano. Ogólnie rzecz biorąc jednak – robota i robienie to ludzka rzecz. czytaj dalej
Coś takiego jest w ortografii, że łatwo ją brać na sztandary. I coś takiego jest w nas, ludziach, że jeśli tylko możemy komuś dopiec, robimy to, niestety, nader chętnie. A ortografia świetnie się do tego nadaje – nie od dziś. czytaj dalej
