Niektórzy uważają, że są w języku bardzo potrzebne. Inni – że nadużywane. A jeszcze inni za nimi nie przepadają, łagodnie mówiąc. Nigdy nie powiedzą: pieniążki, zawsze: pieniądze. Nigdy nie pójdą na kawkę, zawsze – na kawę. Nigdy też nie zakąszą śledzikiem, bo wolą – śledziem. czytaj dalej
Na zaproszenie Radia Nowy Świat rozmawialiśmy z Janem Niebudkiem o feminatywach, zapożyczeniach, słowach młodzieżowych i innych zjawiskach w polszczyźnie. Zapraszamy do wysłuchania... czytaj dalej
Stosunkowo niedawno pojawił się w polszczyźnie nowy frazeologizm: strzelić focha. Niesie on nieco inne treści niż znany od wieków zwrot stroić fochy. Ten nowy związek dobitnie wskazuje na krótkość i, można powiedzieć, jednokrotność dąsów i grymasów, a także ich wyraźne granice. czytaj dalej
Wszyscy znamy setki wyrazów, które brzmią tak samo (i często są tak samo zapisywane), ale znaczą coś zupełnie innego. Już dzieci się głowią, jak to możliwe, że zamek w drzwiach i zamek, w którym jest uwięziona księżniczka, to zupełnie różne rzeczy, choć nazywają się identycznie. czytaj dalej
Siłownia, która do niedawna była określana jako pakernia i budziła skojarzenia z subkulturą pakersów , teraz jest nazywana siłką , na której już nie pakujemy, lecz ćwiczymy bicki . Przestała być miejscem groźnym i dostępnym tylko dla tych, którzy więcej mają w mięśniach niż w głowie… czytaj dalej
Cząstka -ing w polszczyźnie ma się dobrze od dawna. Pojawiła się jako składnik zapożyczeń z języka angielskiego zwykle związanych z nauką czy inną zawodową stroną życia. Stąd bardzo już dobrze zadomowione: kemping, trening, ranking czy późniejsze: monitoring, doping… czytaj dalej
Język pokazuje, że traktujemy zwierzęta domowe jak istoty nam bliskie. Coraz rzadziej mówimy, że pies czy kot zdechł − posługujemy się raczej czasownikiem umrzeć, który przez długie wieki był zarezerwowany dla sfery ludzkiej. Postrzeganie śmierci zwierzęcia w kategoriach… czytaj dalej
Nienowe w języku zjawisko, że wyraz albo frazeologizm funkcjonuje jednocześnie w przeciwstawnych znaczeniach, można zilustrować nowymi przykładami. Czy na przykład dzień konia to dzień dla kogoś korzystny? Kogo lub co można określić mianem to stan umysłu? czytaj dalej
Od jakiegoś czasu w polszczyźnie funkcjonuje słowo taśmy – tylko w liczbie mnogiej – oznaczające jednak nie taśmy, lecz kompromitujące nagrania. Ten neosemantyzm powstał w wyniku metonimii i jednoczesnej zmiany desygnatu… czytaj dalej
Nie lubimy się męczyć, więc skracamy. I powstają: kolo, spoko, cze, demi, muko, herba, drama i inne słowa z otwartą sylabą na końcu (czyli z samogłoską jako ostatnim dźwiękiem). Dzięki nim czasami oswajamy nieprzyjazną, specjalistyczną rzeczywistość... czytaj dalej
