1. Niektórzy ludzie, zwłaszcza młodzi, przegrywem lekceważąco nazywają osobę, której zdaniem używających tego słowa nie wiedzie się w życiu, która jest niezaradna, samotna, niesamodzielna. Słowo potoczne, częściej odnoszone do mężczyzn.

Mój były to przegryw. Bezrobotny, ciepły mamisynek. [zasłyszane w komunikacji miejskiej w Warszawie; 21.09.2021 r.]

Przegryw […] siedzi w piwnicy. Nie ma dobrej pracy, nie ma przyjaciół albo dziewczyny. (Źródło)

Mam 19 lat i jestem typowym przegrywem... Nie mam przyjaciół bo wszystkie "bff" zostawiają mnie, gdy w pobliżu pojawi się ktoś inny. Nigdy nie miałam jakiś większych kontaktów z chłopakami, a co dopiero mówiąc o drugiej połówce czy pocałunku. I wątpię, że to się zmieni - nowo poznane osoby nie chcą utrzymywać kontaktu na dłuższą metę, w praktycznie każdym towarzystwie jestem tym piątym kołem u wozu. Po prostu zero jakiegokolwiek kontaktu z człowiekiem. Nawet nie mam żadnych pasji, umiejętności, które jakoś by mnie trzymały w kupie. (Źródło)

[…] Pracowałem na dwunastogodzinnych zmianach – zwykle od 20 do 8. Po trzech nockach z rzędu zaliczałem transoceaniczny jet lag. Zarabiałem najniższą krajową, a i tak, po roku z pustym kontem, dziękowałem neoliberalnym, wolnorynkowym niebiosom, że co miesiąc zsyłają ten przelew. Nie miałem życia intelektualnego, erotycznego ani wewnętrznego – nie licząc smutku. Wyglądałem jak przegryw, czułem się jak przegryw i jako przegrywa mnie postrzegano. Nadal mieszkałem u mamy. (Źródło)

por. incel, manosfera, stulejarz, czerwona pigułka, redpill, czarna pigułka, blackpill, chad; por. samiec alfa, alfa, alfiak, samiec beta, beta, beciak, betabankomat, niebieski pasek; por. różowy pasek, różowa, logika różowych pasków; por. wygryw

2. Przegrywem obraźliwie nazywa się kogoś, do kogo ma się negatywny stosunek. Słowo używane jako inwektywa.

Zjeżdżaj, przegrywie. Nie zmuszaj mnie do zrobienia Ci krzywdy. (Źródło)

Jedź na najbliższy wiadukt kolejowy i po wypiciu żubrówki znajdź zastosowanie w linie holowniczej - nara życiowy przegrywie! (Źródło)