chad

Źródłem jednostki jest angielski rzeczownik chad, który przeszedł do polszczyzny w niezmienionym znaczeniu. W języku angielskim wyraz jest eponimem — powstał od imienia Chad.

Chad dla niektórych jest odpowiednikiem prawdziwej męskości i atrakcyjności fizycznej. Dla innych jednak jego uroda i wynikające z niej powodzenie u kobiet są rozumiane jako próżność. Jest więc nośnikiem znaczenia zarówno pozytywnego, jak i negatywnego.

Anglojęzyczny rzeczownik Chad  (w znaczeniu bliskim opisywanego w tym słowniku) wywodzi się z języka mieszkańców Chicago (znalazł się nawet w publikacji stanowiącej swego rodzaju przewodnik po mieście, zob. tu).  Jak podaje Wikipedia (artykuł dostępny tu), wyraz miał zabarwienie negatywne, a  odnosił się do  mężczyzny w wieku około dwudziestu, trzydziestu lat mieszkającego na zamożnych przedmieściach, należącego do klasy wyższej. Chad był ucieleśnieniem sukcesu – mimo młodego wieku jeździł drogimi samochodami, studiował na prestiżowych kierunkach gwarantujących wysoko płatną pracę i zdobywał kobiety. Później słowo się upowszechniło w całych Stanach Zjednoczonych i zaczęło oznaczać atrakcyjnego fizycznie młodego mężczyznę wykazującego się dużą aktywnością seksualną, nieliczącego się zbytnio przy tym z uczuciami partnerek. Do popularności wyrazu przyczyniła się także seria memów „Virgin vs. Chad” (o czym jest mowa tu), o których Wojciech Zięba w artykule Mądre memy o życiu: virgin vs chad („Być mężczyzną”, 14 lipca 2023; dostępny tu) pisze:
„W oryginalnej wersji [mem – przyp. red.] przeciwstawia Chada Virginowi, czyli zwykłemu, przeciętnemu chłopakowi. Virgin niczym się nie wyróżnia, jest normalnie ubrany, ma zwyczajną fryzurę. Przyjmuje posturę, która pozwala mu wtopić się w tłum i odciąć się od świata, zagłuszając go muzyką z słuchawek. Można powiedzieć, że obawia się świata i nie ma odwagi żyć w zgodzie z samym sobą.
Virgin jest postacią, z którą utożsamiają się samoświadome przegrywy. Taki typ człowieka wie, że coś jest z nim nie tak. Uważa jednak, że prawdziwym problemem są nierealistyczne standardy społeczne, bo nie powinno być tak, że trzeba chodzić na siłownię, żeby liczyć na znalezienie dziewczyny. Chad jest ucieleśnieniem tych nierealistycznych standardów. Wszystkiego jego cechy są uwypuklone aż do groteski. Ma nienaturalną linię szczęki, fryzurę przeczącą prawom fizyki i wykrzywione nogi, by pomieścić swoje wielkie przyrodzenie.
Poza wyglądem ważny jest też jego charakter. Chad jest niesamowicie pewny siebie i epatuje swoją obecnością”.

Chad to anglojęzyczne imię męskie. Być może stało się ono nośnikiem stereotypu mężczyzny o opisanych tu cechach ze względu na Chada Warnera, australijskiego piłkarza, który jest – jak podaje opis zamieszczony w „Urban Dictionary” (zob. tu) – „przystojny, silny i szybki”, a „gdy wchodzi na boisko, celuje, kopie, walczy, rozbija paczki, miażdży marzenia i łamie kobiece serca”. Według tego samego źródła w języku angielskim funkcjonuje określenie  Chad Thundercock (dosł. ‘chad piorun’), które jest nośnikiem stereotypu licealisty mającego powodzenie u kobiet.

Obserwatorzy i badacze zjawiska tak o nim piszą:
Jak widzą świat incele? Według nich życie seksualne opiera się wyłącznie na cechach biologicznych, na które ludzie nie mają wpływu. Dlatego mężczyźni o wyraźnych kościach policzkowych czy silnie zarysowanym podbródku (określani na incelskich forach mianem „Chadów”) mają większe szanse na zdobycie kobiet. Incele wierzą że, choć jedynie 20% mężczyzn na świecie można zaliczyć do wspomnianej kategorii Chada, interesuje się nimi ponad 80% kobiet na świecie. To wyraźnie ogranicza szanse mężczyzn nie mieszczących się w tej kategorii, zwłaszcza takich którzy, jak incele, określają siebie mianem brzydkich.  (Kacper Peresada, „Mój syn nie chciał z nikim rozmawiać, byłem w kropce…”. Kim są incele i czemu nienawidzą kobiet?, „dad:HERO”, 28 grudnia 2019, dostępny tu).

„Chad” to mężczyzna, który zdaniem inceli ma wszystko, czego pragnie kobieta. Jest umięśniony i opalony. Jest też typowym głupkiem, który nie potrafi rozmawiać o niczym poza piłką nożną i samochodami. Często możemy spotkać bezpośrednie porównania „Chad” i incela, które mają na celu wzmocnić poczucie beznadziejności i niesprawiedliwości wśród tych drugich. „Nigdy nie będziesz taki jak on – jesteś zbyt brzydki i zbyt mądry, by znaleźć partnerkę – możesz już tylko się z tego śmiać”. (Krzysztof Domeradzki, Życie seksualne inceli, „Zapytajnik” nr 11, dostępny tu).

Wielu inceli z wiary w karykaturalne przekazy o kobietach wynosi autentyczną niechęć, czasem nienawiść. To nienawiść, jak tłumaczył nam jeden z użytkowników, skierowana w ludzi, którzy mają coś, czego incele pragną – relacje romantyczne i seksualne, które mają być potwierdzeniem wartości człowieka. Obiektem tego uprzedzenia są nie tylko kobiety, którym znajdowanie partnerów ma przychodzić z o wiele większą łatwością, ale również „chady” – bardzo atrakcyjni mężczyźni, którzy w incelosferze funkcjonują jako figura podobna do półboga i jednocześnie obiekt zawiści. (Patrycja Wieczorkiewicz, Aleksandra Herzyk, Cierpienia młodego incela, „Krytyka Polityczna”, 14 sierpnia 2021, dostępny tu).

Równouprawnienie kobiet, rewolucja seksualna lat 70., osłabienie instytucji patriarchalnej rodziny i popularyzacja aplikacji randkowych sprawiły, że kobiety znacznie podniosły swoje oczekiwania względem potencjalnego partnera − coraz rzadziej zależą od mężczyzn finansowo, nie muszą chwytać się pierwszego lepszego, który zapewni byt rodzinie. Za to coraz większą wagę przywiązują do wyglądu, a aplikacje pozwalają na porównywanie mężczyzn z całego kraju, a nawet spoza jego granic.
Porównujemy przede wszystkim zdjęcia, więc brzydcy mężczyźni odpadają w przedbiegach. Dlaczego nie kobiety, które odbiegają od kanonu urodowego? Bo mężczyźni − choć w nie mniejszym stopniu zwracają uwagę na wygląd − są bardziej skłonni do kompromisów (innymi słowy: chętniej obniżą standardy, byle tylko zaliczyć).
Według przegrywów winne tej sytuacji są nie tylko kobiety, ale również chady i simpy − ci pierwsi to przystojniacy, którzy w doborze partnerek idą w ilość, nie jakość, sypiając nie tylko z modelkami, ale również znacznie mniej atrakcyjnymi od siebie dziewczynami, drudzy to wszyscy ci, którzy karmią kobiece ego, starając się sprostać wciąż powszechnemu przekonaniu, iż to mężczyzna powinien wykazywać inicjatywę, co z kolei sprawia, że kobiety mierzą coraz wyżej. Podnieść standardy można z dnia na dzień, ale dostosować się do nich jest już trudniej. (Patrycja Wieczorkiewicz, Jak zdradziłam sprawę feministyczną i przeszłam na stronę inceli, „Krytyka Polityczna”, 3 lipca 2021, dostępny tu).

Wariant ortograficzny Chad jest niezgodny z zasadami polskiej ortografii.

por.  incel, stulejarz, czerwona pigułka, redpill, czarna pigułka, blackpill, przegryw; por. samiec alfa, alfa, samiec beta, beta, beciak, betabankomat, niebieski pasek; por. różowy pasek, różowa, logika różowych pasków

19 czerwca 2023

6 kwietnia 2024

Wiktoria Jackowska

Wiktoria Jackowska, Katarzyna Kłosińska

Informacja graficzna

Informacja frekwencyjna