Fochowaniem się (a także fochowaniem i fochaniem się) określa się potocznie,  ekspresywnie, z odcieniem dezaprobaty czyjeś zachowanie polegające na okazywaniu, że jest się niezadowolonym i obrażonym.

Nie uznaję fochowania się; rozumiem pokłócić się i pogniewać przez jakiś czas, ale fochowanie się to dziecinada (Źródło)

Osobiście uważam, że fochowanie się to strata czasu i świadczy o nie dojrzałości. Natomiast od jakiegoś czasu obserwuję z niezwykłym zainteresowaniem tzw. focha u mężczyzn. Przyglądam się i nie wierzę własnym oczom, a czasem i uszom. Jak to możliwe, że mężczyzna może się obrazić lub mieć focha? Rozumiem, że mężczyzna może się wkurzyć, może dać drugiemu facetowi w gębę, ale litości nie może mieć focha, ani się obrażać! (Źródło)

„Fochowanie się”, obrażanie, odwracanie głowy, a na koniec zdanie „domyśl się!”. Znacie to? Takie zachowanie typowe jest dla małych dzieci, a nie dorosłych osób. Jeśli chcecie by traktowano was poważnie, rozwiązujcie swoje problemy. Nie zamiatajcie ich pod dywan, ponieważ będą się tylko nawarstwiały. Jeśli jakieś zachowanie partnera lub partnerki jest w twoim mniemaniu nieodpowiednie, wyraź konstruktywną krytykę. Bez obrażania się na drugą stronę. (Źródło)

por. fochać się, fochować się, fochować, foszyć się,  strzelić focha, strzelać focha, fochnąć się, sfochowany, ofochany, zafochany, fosiasty, foszasty, fochowy