Ludzie urodzeni w latach 50. XX w. i na początku kolejnej dekady zapewne przez większość swego życia nie wiedzieli, że są boomerami, czyli przedstawicielami pokolenia urodzonego w czasie wyżu demograficznego (zwanego po angielsku baby boom) ... czytaj dalej
Na cały zimowy czas – przedświąteczny, świąteczny i poświąteczny – życzymy spokoju, wytchnienia, dobrych słów i wielu inspiracji językowych. czytaj dalej
O pierwszych dekadach XXI wieku często mówi się, że to epoka życia w nieustannej bieżączce, panowania (wciąż) kultury instant (czyli kultury natychmiastowego, „niecierpliwego” zaspokajania swoich potrzeb, mimo odporu, jaki usiłuje dać kulturze instant kultura slow)... czytaj dalej
Z przyjemnością ogłaszamy, że 23 listopada 2023 r. o godzinie 9.00 odbędzie się konkurs: I Dzień z Językiem Polskim. czytaj dalej
Hej, jesteś tu nowa? Szef prosił, żebym pokazała ci biuro. Tu jest sala konferencyjna, czyli wiesz, wszystkie spotkania, które mogły być mailem. Plus od czasu do czasu jakaś motywacyjna korpomowa. Ale w piątki zwykle jest czill, możesz przygotować prezentację na dowolny temat... czytaj dalej
W sierpniowym felietonie pisaliśmy o pierogeriach, susharniach i ramenowniach, czyli o nowych miejscach, w których można coś (najczęściej w biegu, na szybko) przekąsić. Nie wspomnieliśmy jednak o tzw. „mobilnej gastronomii”... czytaj dalej
Na starym umieć opiera się nowy zwrot umieć w coś, którego tradycyjnym odpowiednikiem jest znać się na czymś: „Daj mi spokój z tą aplikacją, nie umiem w internety”. Na ogół umiemy coś robić (ewentualnie – potocznie – uczeń może umieć matmę, fizykę, polski itp.) albo znamy się na czymś. A teraz umiemy w coś. czytaj dalej
Uwaga! Uwaga! Uwaga! Ogłaszamy konkurs dla wszystkich, którym bliskie są warszawskie nazwy (oficjalne bądź nieoficjalne) identyfikujące różne miejsca i obiekty. Zabaw się razem z nami! czytaj dalej
Dziś będzie o jedzeniu, a raczej o nowych nazwach miejsc, w których można coś zjeść. Tym razem mogą odetchnąć ci, których złoszczą wszędobylskie anglicyzmy... czytaj dalej
Władysław Kopaliński w Słowniku mitów i tradycji kultury podaje, że to niekształtne, przysadkowate, garbate olbrzymy, nieprzyjazne ludziom. Niekiedy mają magiczne moce. Mieszkają w zamkach, nawiedzają okolicę w ciemnościach nocy. czytaj dalej
