Język pokazuje, że traktujemy zwierzęta domowe jak istoty nam bliskie. Coraz rzadziej mówimy, że pies czy kot zdechł − posługujemy się raczej czasownikiem umrzeć, który przez długie wieki był zarezerwowany dla sfery ludzkiej. Postrzeganie śmierci zwierzęcia w kategoriach… czytaj dalej
Nienowe w języku zjawisko, że wyraz albo frazeologizm funkcjonuje jednocześnie w przeciwstawnych znaczeniach, można zilustrować nowymi przykładami. Czy na przykład dzień konia to dzień dla kogoś korzystny? Kogo lub co można określić mianem to stan umysłu? czytaj dalej
Od jakiegoś czasu w polszczyźnie funkcjonuje słowo taśmy – tylko w liczbie mnogiej – oznaczające jednak nie taśmy, lecz kompromitujące nagrania. Ten neosemantyzm powstał w wyniku metonimii i jednoczesnej zmiany desygnatu… czytaj dalej
Nie lubimy się męczyć, więc skracamy. I powstają: kolo, spoko, cze, demi, muko, herba, drama i inne słowa z otwartą sylabą na końcu (czyli z samogłoską jako ostatnim dźwiękiem). Dzięki nim czasami oswajamy nieprzyjazną, specjalistyczną rzeczywistość... czytaj dalej
Zespół Obserwatorium Językowego UW wraz z Programem III Polskiego Radia zaprasza na cykliczną audycję „Astronomia języka”. Przyglądamy się w niej najnowszemu słownictwu polszczyzny. Pokazujemy, jak i po co powstają wyrazy i związki wyrazowe… czytaj dalej
W tym roku – z powodów pandemii – nie mogliśmy wczoraj (ani nie możemy dzisiaj) być na grobach, a niektórzy z nas (czego zapewne niepomiernie żałują) nie mogli uprawiać grobingu (czy też grobbingu). To oceniany nieco żartobliwie i z przekąsem zwyczaj odwiedzania grobów bliskich w Święto Zmarłych i Dzień Zaduszny – zwyczaj będący jednak czymś więcej... czytaj dalej
