Ptasiarstwo to inaczej birdwatching (rzadziej ptaszenie). Słowo potoczne, używane głównie przez osoby interesujące się obserwowaniem ptaków.

Początkowo ptaki przemówiły do mojego instynktu kolekcjonera. Jako dziecko zbierałem monety, znaczki i inne przedmioty. Do ptasiarstwa można podejść podobnie: żeby zobaczyć różne gatunki, musisz odwiedzać kolejne miejsca. Jednak im dłużej je podglądałem, tym bardziej – zamiast odkrywania kolejnych okazów – interesowało mnie poznawanie ich zachowań. Stały się dla mnie czymś więcej niż tylko odznaczonym okienkiem na liście: zaliczony-skreślony. (Źródło)

Przygodę z ptasiarstwem warto zacząć od niespiesznych spacerów po okolicy. Nawet w dużym mieście mamy szansę dostrzec kilkanaście gatunków ptaków, choć dla niewprawnego oka wszystkie mogą wydawać się podobne. Wróbel czy mazurek? Sikorka bogatka czy modraszka? (Źródło)

Intuicyjnie czułem, a teraz już wiem!, że obserwacje ptaków będą wtedy czymś dobrym dla zdrowia psychicznego i fizycznego, nawet dla osób, które z ptasiarstwem nie miały wcześniej do czynienia. (Źródło)

Ptasiarstwo staje się coraz popularniejszym zajęciem, warto więc przy tej okazji nie tylko ćwiczyć umiejętność rozpoznawania ptaków o kształcie, locie i głosie, ale też dowiedzieć się, jakie skojarzenia i wierzenia związane z ptactwem istniały w kulturze ludowej. (Źródło)