Womanspreading to nazwa przedsięwzięcia (oraz zjawiska) polegającego na fotografowaniu kobiet siedzących w niedbałych (czasem niegrzecznych, czasem wręcz wulgarnych) pozach z bardzo szeroko rozstawionymi nogami. Celem przedsięwzięcia było zwrócenie uwagi na zjawisko manspreadingu, a także szerzej – na prawa kobiet i ich pozycję w społeczeństwie. Czasami womanspreading to także nadmierne zawłaszczanie przestrzeni przez kobiety (lub jakąś kobietę).

Zyskujący na popularności w sieci trend „womanspreading” to znacznie więcej, niż kobiety pozujące w rozkroku do zdjęć. Niegdyś, podobnie jak nienaturalne wygięcie pleców do tyłu, była to jedna z póz zarezerwowana dla modelek. Bo „prawdziwe kobiety”, moi drodzy, tak nie siedzą, a raczej – nie siedziały. Podobnie jak feministki drugiej fali, które rzekomo (fake news) paliły staniki, współczesne kobiety robią zdjęcia tego typu przede wszystkim symbolicznie. (Źródło)

Jak się można domyślać, womanspreading to odpowiedź na te wszystkie męskie zachowania. Amy Cuddy, psycholog społeczny, zajmuje się komunikacją pozawerbalną. Charakterystyczne dla mężczyzn "rozwalanie się" m.in. w komunikacji miejskiej jest w jej ocenie podświadomym sposobem wyrażania siły i narzucania otoczeniu dominacji. (Źródło)

W tych życiodajnych paradoksach i erotycznej energii rozumianej też jako przepływająca przez nas nieznająca wstydu moc życia tkwi kolejny wymiar „womanspreadingu” jako symbolicznego kobiecego proces „rozprzestrzeniania się”. Takie „rozplenianie się”, pozbawione winy i wstydu epatowanie sobą – nie tylko własnym podmiotowym „ja”, ale również kolektywnym i siostrzanym „my” – można rozumieć jako mówienie pełnym głosem, zagarnianie miejsca dla siebie i innych, również tych wciąż niewygodnie skulonych, nieśmiało szepczących, śniących i zamyślonych. (Źródło)

„Womanspreading” - kolejna akcja feministek. Zdobyły już Madryt (Źródło)

Chodzi o prawo do własnej obecności, do własnej przestrzeni w świecie. Nie o rozpychanie się, zabieranie cudzej przestrzeni, womanspreading, tylko o niekurczenie siebie, nieschodzenie z drogi tylko dlatego, że ktoś jest przyzwyczajony jechać jej środkiem. (Źródło)