Ortoreksja to zaburzenie polegające na obsesyjnym dążeniu do odżywiania się wyłącznie wyselekcjonowaną zdrową żywnością, mająca negatywne skutki fizyczne (np. skrajne wychudzenie) i psychiczne (stany lękowe, rozchwianie emocjonalne). Osoba zmagająca się z ortoreksją obsesyjnie myśli o zdrowym jedzeniu, z ogromnym lękiem przyjmuje jakiekolwiek odstępstwa od sztywnych reguł żywieniowych. Ortoreksja wynika głównie z niezadowolenia z własnego ciała oraz dążenia do poprawienia wyglądu ( i zdrowia). Słowo używane głównie przez osoby interesujące się zdrowym stylem życia, zdrowym odżywianiem lub zajmujące się zaburzeniami odżywiania.

Wiele czynników biologicznych, które napędzają przekonania i zachowania anorektyczne, również napędzają ortoreksję, takie jak tendencje perfekcjonistyczne. Pod innymi względami ortoreksja psychiczna ma podobne aspekty neurologiczne do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD), takich jak obsesje. (Źródło)

Ortoreksja to nadmierna dbałość o właściwe odżywianie. Nierzadko dzieje się tak, że dotknięte nią osoby ustalają dla siebie taki jadłospis, który - ostatecznie - zdrowy zdecydowanie nie jest. Konsekwencją tego zaburzenia odżywiania może być anemia, osłabienie odporności, ale nawet wyniszczenie organizmu. (Źródło)

Obsesyjne dbanie o jakość pożywienia i zdrowego trybu życia prowadzi do wahań nastroju oraz izolacji społecznej (jedzenie w samotności). Konsekwencją ortoreksji mogą być zaburzenia psychiczne, np. depresja. Ortoreksja należy jest do tej samej grupy zaburzeń co anoreksja, oraz bulimia i podobnie jak one wyniszcza organizm i może doprowadzić nawet do śmierci pacjenta. (Źródło)

Niemniej jednak w dbałości o prawidłowe żywienie należy poszukiwać złotego środka. Pójście w skrajność może zakończyć się powstaniem zaburzenia odżywiania, zwanego ortoreksją. (Źródło)