Ludzie interesujący się psychologią borderką nazywają potocznie kobietę z zaburzeniem osobowości typu borderline.

Ja żyłam 20 lat z matką borderką, bez ojca bo zostawiła go po pół roku małżeństwa. Nie pozwól na to żeby syn z nią został, takiej traumy nie wyleczysz kilkoma spotkaniami u psychologa, to zostaje na zawsze. (Źródło)

"Borderki" wiedzą, co jest ważne w byciu z drugim człowiekiem – miłość i akceptacja. Z osobą z borderline w ciągu kilku miesięcy można osiągnąć taką bliskość i zbudować taką więź, jaką ze zdrową osobą buduje się latami, a czasem nigdy nie osiąga. (Źródło)

Poczułam na sobie straszną łatę. Łatę borderki. Szalona laska, niezrównoważona, nienormalna, taki trochę społeczny odpad, niezdolny do kochania, tworzenia zdrowych relacji (Źródło)

[…] sama jestem „borderką”. Wiem, jak trudno jest żyć z tym zaburzeniem – nawet będąc pod opieką terapeuty. (Źródło)

Jak obchodzić się z borderką?
Jak z jajkiem, codziennie kupuj kwiaty i czekoladki a może nie będzie tak źle. (Źródło)

Do serca przytul borderkę...
Dwa lata temu stwierdzono u mnie zaburzenie osobowości typu borderline. Diagnoza ta brzmiała dla mnie jak wyrok, nie mówiąc już o tym, że wcześniej słyszałam o BPD same przykre rzeczy. Teraz wiem, że z tą przypadłością da się żyć, choć społeczeństwo traktuje nas jako super-złoczyńców. (Źródło)

por. border