Turystyką narkotykową (a także narkoturystyką) określa się wyjazdy zagraniczne, mające na celu zakup, zażywanie lub przemyt substancji odurzających, zwykle takich, których osoba odbywająca takie wyjazdy nie może kupić w swoim kraju (gdyż są one nielegalne, niedostępne lub bardzo drogie). Słowo używane głównie w publicystyce.

Najwięcej uwagi poświęcono tzw. turystyce narkotykowej. Źródłem problemu są różnice w systemie prawnym obu krajów. W Czechach bowiem posiadanie narkotyków na własny użytek nie jest przestępstwem, a jedynie wykroczeniem. – Niestety, wielu obywateli naszego kraju wyjeżdża do Czech zarówno nabywać narkotyki, jak i po to, aby się „zabawić”. (Źródło)

Trybunał Sprawiedliwości UE uznał w czwartek, że nie ma przeszkód, by w ramach walki z turystyką narkotykową holenderskie władze zabroniły przyjezdnym kupować marihuanę w coffee shopach. (Źródło)

Chcąc zdusić turystykę narkotykową w zarodku, ustalono, że na legalny zakup marihuany w Luksemburgu będą mogli sobie pozwolić tylko obywatele tego niewielkiego kraju. (Źródło)

– Czy Polskę i Czechy powinien niepokoić wzrost turystyki narkotykowej? Zaostrzenie kontroli sprzedaży prekursorów metamfetaminy w Republice Czeskiej, a z drugiej strony liberalizacja posiadania małych ilości narkotyków to dwa powody, by żywić takie obawy. (Źródło)