Narkoturystą określa się osobę, która wyjeżdża za granicę w celu zakupu, zażywania lub przemytu substancji odurzających, ponieważ nie może kupić tych substancji we własnym kraju (gdyż są one nielegalne, niedostępne lub bardzo drogie). Słowo używane głównie w publicystyce.

Narkoturyści zachwycają się praską atmosferą: zapaszek czuć na mieście, Praga pachnie ziołem. Nie ma problemów z paleniem w parkach, na ławkach, w letnich ogródkach, i to dawno przed 1 stycznia 2010. (Źródło)

Raczej nikt w Holandii poważnie nie rozważa wycofania się z polityki tolerancji względem marihuany. Pod uwagę brane są za to rozmaite środki zaradcze, których zadaniem jest przeciwdziałanie wzrostowi przestępczości związanej z zaopatrywaniem kafejek w marihuanę i obecnością narkoturystów. (Źródło)

Kawiarnie, które otrzymają licencję na sprzedaż marihuany i haszyszu, będą mogły być odwiedzane tylko przez pełnoletnich mieszkańców Holandii. (…) Powodem wprowadzenia zakazu są problemy w ruchu drogowym i ogólny bałagan, spowodowany przez „narko-turystów”. (Źródło)

Spotkaliśmy kilka osób, które przyjechały tu tylko po to, by potańczyć przy akompaniamencie pigułek MDMA. (…) Pewną grupę narkoturystów stanowią „turyści imprezowi”, którzy wybiorą takie destynacje jak kluby techno na Ibizie, imprezy na indyjskiej wyspie Goa lub comiesięczne Full Moon Party na Ko Pha Ngan w Tajlandii. (Źródło)

Narkoturyści dzielą się na kilka grup: takich którzy używają tego jak wspomagacz przed wejściem na imprezę muzyczną i takich, którzy traktują substancje psychoaktywne jako coś z pogranicza szamanizmu i mistycyzmu. (Źródło)

narko-turysta