Mroczną turystyką (a także dark tourismem, ciemną turystyką lub czarną turystyką) określa się podróżowanie do miejsc związanych z cierpieniem, śmiercią, tragediami i wszelkimi wydarzeniami budzącymi grozę. Obiektem mrocznej turystyki są m.in. miejsca katastrof, tortur, zamachów czy zbrodni, a także cmentarze i więzienia. Wyrażenie używane głównie w publicystyce, niekiedy w kontekstach wskazujących na wątpliwe etycznie pobudki skłaniające ludzi do tego typu podróży (wówczas wartościujące negatywnie).

Chodzi o graniczne doświadczenie konfrontacji z własną śmiertelnością. W końcu klęski żywiołowe i wszelkiego rodzaju masowe mordy mogą zdarzyć się wszędzie i w każdych czasach. (…) Podróżowanie z takich powodów kusi wiele osób. Z liczbą około 1,2 mln odwiedzających w 2022 r., Auschwitz jest zdecydowanie numerem jeden wśród celów mrocznej turystyki. (Źródło)

Najbardziej oddani fani mrocznej turystyki zapewniają, że nie są szaleńcami. - Większość osób, które interesują się mrocznymi miejscami, nie planuje wycieczek tylko pod kątem śmierci. Często to tylko dodatkowe punkty na trasie (…). (Źródło)

Jak można przeczytać na stronie internetowej biura, pomysł, by otworzyć się na mroczną turystykę, narodził się po tym, jak Buczę, Irpień i inne zniszczone w trakcie działań wojennych podkijowskie miasta odwiedzili „światowi liderzy […], a także ogólnoświatowe gwiazdy”. (Źródło)

W poszukiwaniu silnych doznań turyści odwiedzają dziś miejsca najbrutalniejszych mordów i masowych kaźni. Czy ta mroczna turystyka to już problem dla psychiatrów? (Źródło)

Do miejsc objętych mroczną turystyką zaliczają się strefa wykluczenia wokół Czarnobyla na Ukrainie, Pola Śmierci w Kambodży, obóz koncentracyjny Auschwitz w Polsce i Pomnik 11 Września w USA. (Źródło)

Sudety Zachodnie najczęściej kojarzone są z turystyką krajobrazową, a my zachęcamy do turystyki mrocznej, szlakiem szubienic. (Źródło)