Hasło
ministra
Definicja
Ministra to kobieta minister. Słowo używane głównie przez osoby o poglądach lewicowych i liberalnych.
Przykłady użycia
Pani ministro, co z tą aborcją? (Źródło)
Ministra klimatu zapowiada nowe dotacje. (Źrodło)
Zmiany w rządzie: jest nowa ministra ds. społeczeństwa obywatelskiego (Źródło)
Pieniądze, które zostały zabezpieczone na ten cel w projekcie budżetu państwa, są dalej bezpieczne, mimo wystąpienia różnych niespodziewanych zdarzeń - zapewniła w czwartek ministra klimatu Paulina Hennig-Kloska. (Źródło)
Konferencja prasowa Premiera Donalda Tuska, Ministra Sprawiedliwości Adama Bodnara, Ministry Zdrowia Izabeli Leszczyny (Źródło)
Poseł PiS alarmował ministrę Leszczynę o alkotubkach już latem (Źródło)
Wszystko wskazuje zatem, że Barbara Nowacka (KO), działaczka polityczna i obrończyni praw kobiet, zostanie ministrą edukacji. (Źródło)
Szanowna Pani Ministro,
jako Rzeczniczka Praw Dziecka monitoruję sprawę podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego […]. (Źródło)
Informacje pozajęzykowe
Słowo ministra zaczęło się pojawiać w przestrzeni publicznej na przełomie lat 2011/2012. 27 lutego 2012 r. Joanna Mucha, ówczesna minister sportu, w programie telewizyjnym poprosiła, by zwracać się do niej pani ministro. Wówczas forma ta się nie upowszechniła. Zaczęła być powszechnie (co nie oznacza: przez wszystkich) i oficjalnie stosowana po zaprzysiężeniu rządu Donalda Tuska, kiedy to była wypowiadana w tekście ślubowania składanego przez nowo powołane członkinie Rady Ministrów („Obejmując urząd ministry…” – zob. tutaj). W 2. i 3. dekadzie XXI wieku coraz powszechniejsze jest tworzenie i używanie żeńskich nazw zawodów, funkcji, stanowisk itp. – czy to ze względu na funkcjonalność form zakończonych na -a (formy: ministra, prezydentka, dyrektorka itp. są wygodniejsze w użyciu niż pani minister / (ta) minister, pani prezydent / (ta) prezydent, pani dyrektor / (ta) dyrektor), czy to w wyniku przekonania, że posługiwanie się formami wskazującymi na płeć żeńską sprawia, że kobiety są „widoczne” w życiu publicznym.
Informacje dodatkowe
O formie ministra powstało sporo artykułów naukowych – por. np. I. Bobrowski, Czy Joanna Mucha gwałci język?, „Język Polski” 2012, z. 3, s. 227—230 (zob. tu), U. Andrejewicz, Pani ministra czy pani minister? O żeńskich formach nazw stanowisk, funkcji i tytułów w ujęciu feministycznym… i nie tylko (brak informacji o lokalizacji artykułu; zob. tu).
Hasło zgłoszone
22 lutego 2024
Hasło opublikowane
12 października 2024
Zgłoszenie hasła
Kamil Kulawik
Opracowanie hasła
Katarzyna Kłosińska
Informacja graficzna w Google
Informacja frekwencyjna w google