Netoholik (inaczej: siecioholik, cyberholik) to osoba uzależniona od Internetu, co ma niekorzystny wpływ na jej życie. Słowo używane głównie przez specjalistów zajmujących się problematyką uzależnień.

Skąd się bierze netoholik?
Joanna dobrze pamięta jak to się zaczęło: najpierw szukała w Internecie pracy. Znalazła. Potem rzucił ją mąż. Popadła w depresję, zaczęła szukać bratniej duszy, która by ją zrozumiała, doradziła. Czatowała z wieloma osobami, nawiązywała wciąż nowe kontakty, poza tym lubiła oderwać się od rzeczywistości grając w gry swoich synów. […] Netoholikiem zostaje się niepostrzeżenie. Tak właśnie było z Joanną, która wreszcie poczuła, że traci kontakt z synami. (Źródło)

Do wciąż bardzo nielicznych w Polsce ośrodków przychodzi jedynie garstka potrzebujących. Do Krakowskiego Centrum Terapii Uzależnień od stycznia tego roku zgłosiło się zaledwie 20 osób. To kropla w morzu. Szacunki psychologów wskazują, że netoholików w Polsce mamy przynajmniej kilkadziesiąt tysięcy. Problem polega na tym, że infoholizm nadal nie zawsze postrzegany jest jako choroba. "Zdajemy sobie sprawę, że narkotyki to coś złego, ale Internet? Co ja złego robię, że 12 godzin siedzę przed monitorem?" - prezentuje sposób myślenia uzależnionego doktor Kamionowski. (Źródło)

Naukowcy wyróżniają 5 typów netoholizmu. Najczęściej spotykane jest uzależnienie od gier sieciowych - dotyczy ono ok. 35 proc. netoholików. Drugie w kolejności pojawiają się czaty i komunikatory. Dla osób uzależnionych kontakty przez Internet stanowią wówczas substytut zwyczajnych kontaktów międzyludzkich, dlatego nie starają się przenieść wirtualnej znajomości na realny grunt. (Źródło)

Ale jesteśmy stworzeniami stadnymi i do prawidłowego funkcjonowania niezbędni są nam inni. Dlatego Internet stanowi znakomitą protezę dla kontaktów międzyludzkich. Siedząca przed monitorem niska brunetka, której wydaje się, że waży o kilka kilogramów za dużo może bezkarnie podawać się za 185 centymetrową blond piękność o nienagannych rozmiarach. I nie ma znaczenia, że jest adorowana przez nastolatka, którego skóra błaga o Clerasil a ciało o przejażdżkę na rowerze bo przecież w sieci jest on muskularnym i nieludzko inteligentnym macho. Czasem w rozmowach z netoholikami odnoszę wrażenie, że doskonale zdają oni sobie sprawę z tego, iż jest to iluzja. Jednak wolą trwać w tym "śnie" niż zmierzyć się z prawdziwym życiem, którego tak się boją. Rozwój sieci może im tylko sprzyjać.  (Źródło)

por. netoholizm, netoholiczka