Mówimy z odcieniem aprobaty, że ktoś połączył kropki, jeśli nagle zrozumiał jakąś sytuację lub zobaczył jej szczegóły, których wcześniej nie widział, i na tej podstawie podjął jakąś decyzję, coś przedsięwziął itp.

Pomyślałem, że fajnie byłoby jakoś im pomóc. Wcześniej już planowałem akcję w stylu „egzamin na lambo” lub podobnie. Niestety przeszkodą uniemożliwiającą realizację tego pomysłu były przepisy dotyczące technicznego przystosowania lambo jako pojazdu szkoleniowego/egzaminacyjnego. Sytuacja diametralnie zmieniła się kiedy usłyszałem o wspomnianym wypadku i o tym, że chłopcy zbierają protezy. Połączyłem kropki i stwierdziłem, że Krzysztof jako osobna niepełnosprawna może zdawać egzamin takim właśnie autem. Jednocześnie możemy dzięki takiemu niezwykłemu pojazdowi wypromować zbiórkę na protezy. (Źródło)

Zacząłem od zmiany płynu na Sonax Extreme. Było lepiej ale wciąż daleko od „dobrze”. Następnym krokiem choć przypadkowym była myjnia automatyczna. Po powrocie z gór auto było strasznie ubłocone. Niedziela słoneczna, rodzinna impreza, brak czasu na mycie ręczne do tego kupon do myjni BP - program na wypasie kupiony dawno temu w jakiejś promocji. Połączyłem kropki i auto zostało umyte z woskowaniem, nano cośtam i inne ściemy. (Źródło)

W elektroniku odkryłem, że zdecydowanie lepiej leżą mi jednak tematy humanistyczne… Nowe media, fotografia, aktorstwo (zdążyłem też zaliczyć studium aktorskie, gdzie przez 2 lata przygotowywałem się do egzaminu do szkoły teatralnej) oraz filmy – to było to! Połączyłem kropki, a wybór kolejny raz był dla mnie oczywisty. Dostałem się na dziennikarstwo. (Źródło)

Przyznaję, że kiedy Holak wszedł na hip-hopowe salony za sprawą Małych Miast wydanych nakładem Alkopoligamii, byłem sceptyczny. Prawdopodobnie dlatego, że kiedy połączyłem kropki i z tej skojarzeniowej siatki wyłoniła się prosta prawda – Holak był w Kumka Olik – coś mnie nastroszyło i nastawiło przeciwko. Nie lubiłem Kumki. (Źródło)

Błyskawicznie pozbyłem się stroju minionka, spodnie, koszula, portfel, szczoteczka i dawaj do taksy, panie-no-jedź-pan, może jeszcze to odkręcę, dzwonię, nie odbiera, znowu dzwonię, dupa, co tu tak pusto…
I nagle połączyłem kropki.
– Która godzina?! – prawie urwałem ramię kierowcy.
– Panie, weź pan, no coś pan?! – taksiarz zdębiał i prawie stanął w poprzek Puławskiej, bo przecież bym nas zabił tym szarpaniem. (Źródło)