Niektórzy ludzie mianem grubancypantki nazywają kobietę – będącą często aktywistką społeczną – związaną z ruchem grubancypacji, czyli walki ze stygmatyzacją i wykluczeniem osób z dużą masą ciała. Zdaniem grubancypantek każdy człowiek powinien akceptować zarówno swoje ciało, jak i ciała innych osób, bez względu na jego masę, ponieważ rozmiar jest tylko jednym z wielu sposobów postrzegania ciała (jak wzrost i kolor oczu), a jego duża waga wcale nie musi wiązać się – wbrew utrwalonym stereotypom – z nieatrakcyjnością fizyczną lub chorobą. Wyraz używany zazwyczaj przez osoby związane z ideą grubancypacji, najczęściej utożsamiające się także z ruchem ciałopozytywności i ciałoneutralności.

Natalia i Urszula są "grubancypantkami". Chcą odczarować słowo "gruby" i sprzeciwiają się dyskryminacji grubych ludzi w przestrzeni publicznej np. żądając szerokich foteli lub by lekarze im nie mówili, że są niezdrowe. (Źródło)

"Polacy nie lubią grubych ludzi. Żadnych ludzi". Grubancypantki są już wkurzone i mówią "dość" […] Osoby w Polsce, które najlepiej znają się na grubości, to osoby szczupłe. Mówić o grubości, kiedy samej jest się grubą, to zupełnie nowy rodzaj brawury – wyznają […] grubancypantki, autorki rewolucyjnego w Polsce podcastu o grubości "Vingardium Grubiosa". Działaczka feministyczna Natalia Skoczylas i twórczyni internetowa Urszula Chowaniec mówią o tym, że słowo "gruby" nie gryzie, fatfobia dotyka je w nawet w supermarkecie i gabinecie lekarskim, a Polaków nie obchodzą grubi ludzie. Wróć, nie obchodzą ich żadne mniejszości. (Źródło)

Grubancypantki uważają, że BMI to przestarzały, a nawet rasistowski wskaźnik, który szufladkuje ludzi ze względu na ich wagę w kategoriach, które są silnie pejoratywnie nacechowane (Źródło)

Trudno się dziwić grubancypantka że nie nie chcą być postrzegane jako obrzydliwe. (Źródło)

Zjeżdżaj stąd, fatfobko jedna. Że niby jak grubancypantka, to cały czas je? (Źródło)

[….] mężczyźni mogliby zainteresować się ruchem ciałopozytywnym, z korzyścią dla siebie i otoczenia, bo byliby bardziej wrażliwi i mniej dyskryminujący wobec innych. A tak to wszystko się nakręca: mężczyźni doświadczają fatfobii i przelewają ją na kobiety. Mogliby zamiast tego mówić, tak jak grubancypantki: nie musicie komentować innych ciał, nie musicie mówić źle o swoim ciele. Fajnie, gdyby to koło zostało przerwane. Bo smutne jest przeżyć swoje życie z nienawiścią do własnego ciała. (Źródło)

por. grubancypacyjny