Mówimy, że ktoś wychodzi z szafy (lub wyoutowuje się), jeśli ujawnia jakiś fakt o sobie (głównie dotyczący orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej), który długo utrzymywał w tajemnicy, na ogół dlatego że nie zostałby on zaakceptowany przez jakąś część społeczeństwa jako naruszający przyjęte przez nie normy.

Niby to powód do radości, że w kraju, w którym osoby LGBT wciąż traktowane są jako „ideologia”, znany artysta wychodzi z szafy. (Źródło)

 Mamo, jestem gejem. Tato, jestem lesbijką. Rodzice osób LGBT+ wychodzą z szafy (Źródło)

Po co wychodzić z szafy? Przede wszystkim dla siebie. Życie w strachu, polegające na ciągłym udawaniu po prostu za dużo kosztuje. Powiedzenie komuś o tym, kim się jest, pozwala pozbyć się ogromnego ciężaru i poczuć się dobrze we własnej skórze.

Ale coming out robi się też dla innych. Kiedy osoby LGBT+ wychodzą z szafy, uświadamiają ludziom najprostszą rzecz – to, że istnieją. (Źródło)

Osób biseksualnych na świecie jest naprawdę sporo; podczas gdy osoby homoseksualne faktycznie stanowią jakąś mniejszość, to np. minimum 1/3 kobiet jest biseksualna.
Im bardziej otwarte społeczeństwo, tym więcej osób będzie wychodzić ''z szafy''. (Źródło)  

Warto to jednak zrobić, bo życie w zgodzie ze swoimi poglądami czy orientacją to klucz do osobistego szczęścia. Reakcje najbliższych mogą być różne. Wychodzący z szafy mogą spotkać się z wykluczeniem, dyskryminacją, napiętnowaniem, niezrozumieniem i hejtem. Ich pozycja towarzyska czy zawodowa może zostać zagrożona, a szczerość niekoniecznie pozytywnie wpłynąć na ich dalsze życie. (Źródło)