Hej, jesteś tu nowa? Szef prosił, żebym pokazała ci biuro.

Tu jest sala konferencyjna, czyli wiesz, wszystkie spotkania, które mogły być mailem. Plus od czasu do czasu jakaś motywacyjna korpomowa. Ale w piątki zwykle jest czill, możesz przygotować prezentację na dowolny temat i pokazać innym. Na przykład mamy koleżankę, która wkręciła się w enoturystykę, więc ostatnio opowiadała nam o swoim tripie do Włoch, takie slow travel, inspirujące.

Tutaj jest kuchnia, mamy nowy ekspres, wiesz, szef jest fanem przelewów. Tu możesz sobie odgrzać jedzenie, ale jest też dobra lunchownia w okolicy, później ci pokażę. No i pewnie wiesz o owocowych czwartkach, to chyba już taki standard w korpo.

Na ten pokój uważaj, tu siedzą hr-owcy, ani się obejrzysz, a będą cię pytać, jakim nadzieniem pączka jesteś. Koleżeńska rada: unikaj szefowej działu, typiara zaczyna każdą rozmowę od pytania, gdzie się widzisz za dwa lata. Krindżówa.

Ale zespół ogólnie mamy fajny i sporo spotykamy się po pracy. Mamy na przykład sekcję rowerową, choć tam dominują informatycy po czterdziestce, wiesz, ja ledwo ogarniam, co to gravel, i że e-rower to przypał. A chłopaki mają flow, dużo jeżdżą, też bikepackingowo, po całej Europie. Też mieli o tym prezentację.

Mamy w zespole trochę foodies, więc na imprezach pracowniczych obowiązkowo musi być jakiś porządny foodtruck, ostatnio nawet był taki wege, z niekurczakiem i niekrewetkami, powiem ci, że nie było czuć różnicy.

Ja tak w ogóle chciałam kiedyś rzucić to wszystko i zostać cyfrową nomadką. Albo zupełnie zmienić branżę, skończyć kurs alpakoterapii, brafitting i zarządzanie, nie wiem, zaszyć się w kocobluzie i mieć wyjebongo. No zacząć taki slow life po prostu, ja, alladynki, make-up no make-up, działking i czilowanko.

Ale zostałam i nie żałuję, bo ostatecznie nie jest źle, hajs się zgadza, a do tego mamy darmowy kurs mindfulness, weekendowe kąpiele leśne i zajęcia z makramy. A raz w miesiącu przychodzi animatorka malować nam zadowolone twarze.

Kaja Kiełpińska